Ik ben Susanne en in 2019 kreeg ik de diagnose “Endometriose”.

De huisarts

Jarenlang heb ik geworsteld met vage klachten en pijn rondom mijn menstruatie. Bij de huisarts was ik kind aan huis en probeerde ik steeds opnieuw naar antwoorden te vinden. De ene keer werd ik naar huis gestuurd met maagzuurremmers, de andere keer met het advies om te gaan sporten om mijn lichaam fitter te krijgen. Ook diverse tests, waaronder op voedsel allergieën leverden niets op. Tot ik op een gegeven moment een arts in opleiding trof die de situatie toch niet helemaal vertrouwde en me naar een gynaecoloog doorverwees. “Yes, de aanhouder wint”, dacht ik bij mezelf. Aldaar werd d.m.v. een inwendige echo vastgesteld dat er 2 grote vleesbomen op mijn baarmoeder zichtbaar waren. De ene zat tegen mijn blaas, de andere tegen de endeldarm. Dat verklaarde mijn vele plassessies en ochtendpijnen.

De baarmoeder

Ik was 43, had geen kinderwens en besloot in samenspraak met mijn vriend dat de baarmoeder verwijderd zou worden. De gebeurde met een kijkoperatie. De operatie duurde helaas geen 3 kwartier, zoals werd gezegd, maar 4 uur. Tijdens de operatie werd geconstateerd dat het hele zwikkie zat verkleefd aan de omliggende organen. Een darmchirurg moest worden ingeschakeld om de klus te klaren. De dag na de (succesvolle) operatie en het gesprek met de artsen werd ik naar huis gestuurd met de mededeling dat ik aan Endometriose leed en als ik daarvan klachten zou ervaren, dan kon ik me weer bij de huisarts melden. Ik was weer terug bij af....

De onderzoeken

Een jaar later begon de ellende weer van vooraf aan. Vermoeidheid, darmkrampen, opgeblazen buik, migraine, pijnscheuten. Opnieuw melde ik me bij mijn inmiddels nieuwe huisarts die me, ondanks de diagnose, naar huis stuurde met een protocol van voedingssupplementen die mijn 'prikkelbare darm' zouden ondersteunen. Netjes gevolgd natuurlijk, maar geen resultaat. Weer doorgestuurd naar de gynaecoloog. Aldaar werd een MRI-scan gemaakt waarop te zien was dat ik op mijn dikke darm, dunne darm, endeldarm, eierstokken en buikwand ‘diepe endometriosehaarden’ had. Daarnaast had ik letterlijk mijn buik vol van de verklevingen. Voorgesteld werd om "Lucrin" te injecteren, Hiermee kom je in een kunstmatige overgang. De bedoeling was om het endometrioseweefsel te verkleinen om uiteindelijk te kunnen gaan opereren. Dat heb ik geweigerd en besloot de focus te leggen op een gezondere levensstijl.

De opleidingen

Om mijn lichaam beter te leren kennen en een immuun-versterkende leefstijl voor mezelf te creëren startte ik diverse opleidingen op het gebied van orthomoleculaire geneeskunde, pathologie, anatomie en fysiologie en verdiepte me in wetenschap en literatuur.

Door de energie-boost vanuit mijn nieuwe leefstijl startte ik mijn eigen praktijk aan huis in biologische huidzorg met als specialisatie inflammatoire huidaandoeningen. Nu kan ik mijn eigen rustmomenten bepalen, uit mijn eigen keuken eten en op mijn eigen toilet zitten. Tijdens de lunch de natuur in, tussen de behandelingen door mediteren en het aller belangrijkste mijn bevindingen delen met anderen.